#8 Time

Powrót do monotonii

Spojrzałam jeszcze raz na te wszystkie zdjęcia. Każde z nich miało osobną historię. Uważnie się im przyglądałam i wiele rzeczy, które wcześniej mi umknęły, miałam okazję zobaczyć. Wszystko tak szybko minęło. Każda z tych chwil. Wszystkie te wspomnienia, przygody tak długo początkowo tworzone, dziś pozostają jedynie w moim sercu. Zdjęć było naprawdę wiele. Każde inne i jeszcze bardziej wyjątkowe. "Dlaczego to wszystko tak szybko mija?" - pomyślałam z wyrzutem. Nie powinnam patrzeć w przeszłość, a tylko iść do przodu, ale przy okazji mijam to, co najważniejsze. Już nie potrafię się cieszyć tym, co jest, bo wiem, że kiedyś to odejdzie, zniknie. Wszystkie te zdjęcia były rozłożone na całym moim łóżku. Za chwilę miałam mieć gości, zatem to była już ostateczna pora, by wreszcie poskładać wszystkie je w jedną całość i schować. Aż nagle, gdy zbierałam każde ze zdjęć spostrzegłam, że jedno z nich ma z przodu ślady jakiegoś pisma. Odwróciłam je do tyłu i zauważyłam pewien napis. Tekst był drobny, pochyły i widać, że bardzo mocno pisany, gdyż jego ślady były widoczne i namacalne na odwrocie. Wcześniej kompletnie nie zwróciłam na to uwagi. Przeczytałam to i spoglądałam jeszcze raz, czytając to parędziesiąt już razy. Kto mógł to napisać? "Powroty nie wiążą się z powtórką. Jeśli tylko chcesz staną się nowym rozdziałem w życiu, nową przygodą. Życie nie jest pustą grą, w której możesz powtórzyć rozgrywkę. Do niektórych rzeczy można tylko wrócić, ale nigdy nie powtórzyć".

źródło: klik

Zastanawialiście się kiedyś, czy teraźniejszość w ogóle istnieje? Teraźniejszość to to, co robimy w danej małej sekundzie, ale już po chwili staje się przeszłością, a znów kolejna nadchodząca sekunda przyszłością. Jak mały jest czas składający się z teraźniejszości. Wręcz niezauważalny. Dlatego często też wolimy żyć tą przeszłością lub przyszłością, nie zdając sobie sprawy, że teraźniejszość wciąż jest z nami. Czas płynie tak szybko, że nie zauważamy wielu rzeczy wokół nas. Tego, co powinniśmy najbardziej docenić. Życie każdego dnia przynosi nam te małe chwile, by tworzyć tą przeszłość. Właśnie tu i teraz - moje poprzednie słowa stały się przeszłością. Nie zwróciłabym na to nawet uwagi, gdyby nie sam ten 'filozoficzny' temat. Nie potrafimy się zatrzymać. Wciąż biegniemy w wyznaczoną przez siebie stronę. Nie spoglądamy też na to, co dzieje się wokół. Często najważniejsze są nasze cele i marzenia, które chcemy przysłowiowo spełniać, idąc po trupach. Nie na tym polega życie. Jest zbyt krótkie na te głębsze rozmyślenia, ale i wystarczająco długie, by się zastanowić i podjąć dobre decyzje. Najpiękniejsze chwile odchodzą w zapomnienie. 

Pozostają w naszym sercu, które pomaga nam je mgliście odtworzyć w ciężkich chwilach w głowie.

Znów się cofamy. 

Podejmując się jakiegoś działania często już patrzymy na jego koniec i zwieńczenie tej pracy. 

Znów patrzymy w przyszłość. 

A gdzie w takim razie jest teraźniejszość? Tracimy czas niepotrzebnie na ogrom rzeczy, zamiast w pełni go wykorzystywać. W życiu dzieje się różnie. Nigdy nie możemy być pewni tego, co przyniesie nam jutro. Powinniśmy się cieszyć tym co jest teraz, co mamy, kim jesteśmy, niż później, gdy może będzie już na to za późno. Życie jest nauką, która pomimo wielu lat przyswajania codziennie nowej wiedzy, skrywa swoje tajemnice, zagadki i pojęcia, których być może nigdy nie rozszyfrujemy i  których nie możemy pojąć. 

Życie codziennie pisze dla nas nową historię. Nie. Chwila. To my piszemy własną historię dla siebie. 

Czasem nie warto się zatrzymywać, by niepotrzebnie szukać tego samego wspomnienia z przeszłości w danej chwili. Szukajmy nowego. 

Nie patrzmy na innych, 

Patrzmy na teraz. Na to co dzieje się teraz.

Teraźniejszością ułożymy przeszłość i przyszłość.

To ona jest, niezauważalnym fundamentem naszego życia.